Wybrane prace

2025 Insynuacje, obrazy olejne, fotografie, obiekty

kliknij po więcej / zwiń

Wystawa w galerii Pomost, Lublin, 2025, tekst towarzyszący wystawie:
Żyjemy w świecie zmysłów. Nasza biologiczna budowa i chemiczne procesy determinują sposób, w jaki widzimy i postrzegamy świat wokół siebie. Jesteśmy przyzwyczajeni do tego, jak nasze zmysły odczytują kształty, kolory, ruch i nie umiemy sobie wyobrazić, że mogłoby być inaczej. Wierzymy, że doświadczamy rzeczywistości obiektywnie. Jedną z ról fotografii niemal od jej zarania była rola badawcza. Fotografia mogła ukazać to, czego nie rejestrowało ludzkie oko. Do pewnego stopnia podobną rolę może pełnić malarstwo, w którym przefiltrowuje się widziany świat przez emocje i osobowość osoby trzymającej pędzel. Najpierw powstały obrazy, następnie fotografie które dopełniły obrazów poprzez logiczny proces powstawania efektu czerwieni. Następnie powstały obiekty z drewna, w których pozostała już tylko lapidarna gra elementów wizualnych. Abstrakcje, które pokazuję na wystawie, to w pewnym sensie otoczenie widziane na opak. To negatyw świata, gdzie cyjan ma kolor krwi a błękity stają się złociste. Ukazuję nic nieznaczące obiekty, na które zazwyczaj nie zwracamy uwagi. Nie porusza nas widok zwiniętej tkaniny ani leżącego obok kłębka nici. Jesteśmy tak przyzwyczajeni do naszego sposobu postrzegania, że istota wizualna tych przypadkowych zjawisk zachodzących obok, nie dociera do nas na poziomie emocjonalnym. Dopiero jeśli na przykład odwrócimy kolory to jesteśmy zaskoczeni tym, co się ukazuje. Zaskoczeni tym, że banalne przedmioty i odrobina światła tworzą abstrakcyjną kompozycję zupełnie nie z naszego świata. A jest to przecież ten sam świat. Na podstawie tego, co ukazują nam nasze zmysły, dokonujemy swoistej interpretacji zjawisk i zdarzeń. Zdarza nam się przypisywać otoczeniu intencje, niezgodne ze stanem faktycznym, a nasze zmysły wmawiają nam, że istnieje jakaś obiektywna rzeczywistość. Tymczasem można powiedzieć, że żyjemy w świecie ułudy i insynuacji…

2023 Kompozycja w mroźnych tonach, obraz olejny na płótnie 100 cm x 100 cm

kliknij po więcej / zwiń

Obraz reprezentatywny dla poszukiwań autorki związanych z abstrakcją. Punktem wyjścia jest inspiracja pejzażem, otoczeniem, głównie pustkowiem, obrzeżami miast i wsi. Pod uwagę brane jest to, co najważniejsze i przetwarzane na elementy kompozycji. Zestawienie elementów geometrycznych z naturalnymi kształtami, naruszenie harmonii i ponowne zrównoważenie kompozycji daje niepowtarzalną, subiektywną estetykę.

2024 Biotony, seria niewielkich obrazów olejnych na płótnie lnianym

kliknij po więcej / zwiń

Prace odzwierciedlają refleksję na temat organizmu ludzkiego, który jest strukturą biologiczną wtłoczoną w sztuczny porządek geometryczny. Ten porządek geometryczny jest intelektualną i materialną konstrukcją stworzoną przez społeczeństwo.

2024 Na wojnę wezmę kiść farby czerwonej i tubę czerwonych winogron

kliknij po więcej / zwiń

Jest to tytuł trzech prac, niewielkich portretów obfitych w odcienie czerwieni. Przewrotny tytuł podkreśla absurd wojny i niepotrzebnego ogromu ludzkich cierpień, bezradność człowieka wobec wojny. Obrazy olejne na grubym płótnie lnianym, wymiary ok 35 cm na 30 cm.

Obraz abstrakcyjny w chłodnej tonacji. Przedstawia rozproszone elementy geometryczne na tle impresjonistycznego pejzażu. Jest to obraz o lekkim, optimistycznym przekazie.

Detal obrazu z serii Efekty atmosferyczne. Ukazuje fragmenty abstrakcyjnej kompozycji.

2023 Efekty atmosferyczne, seria obrazów olejnych na płótnie

kliknij po więcej / zwiń

Tekst towarzyszący wystawie, Prudentia Apartments w Warszawie: Inspiracją do powstania tej serii abstrakcji są pejzaże Jamesa Whistler’a, w których malarz prostymi środkami przedstawia światło, mgłę i obiekty. Specyficzna technologia Whistlera polegająca na ścieraniu powstałych warstw i nanoszeniu kolejnych, dawała efekt charakterystycznych muśnięć pędzla, dynamiki, lekkości i ulotności trudnej do osiągnięcia inną metodą twórczą. Whistler, jako jeden z pierwszych, pokazywał, że malowanie to nie tylko ukazywanie zaobserwowanej rzeczywistości, ale przede wszystkim proces, a dla artysty w szczególności ważny jest proces tworzenia. Skierował on malarstwo pejzażowe w stronę malarstwa nieprzedstawiającego. Seria abstrakcji pt. „Efekty atmosferyczne” wykonana została podobną metodą. Obrazy zostały stworzone na zasadzie destrukcji warstw i nałożenia kolejnych, jest to specyficzna wariacja na temat sposobu malowania Jamesa Whistler'a, pozwalająca na osiągnięcie efektu ulotności i przebłysków. W wyniku tych zabiegów poszczególne warstwy przenikają się, a podmalówka i rysunek zostaje celowo wyprowadzony do warstwy wierzchniej obrazu. Oprócz malarskiego gestu i śladu pędzla, o odbiorze tych kompozycji decyduje matowość i połysk farby. Autorka, bez zbędnej estetyzacji, przetwarza widziane przez siebie zimowe pejzaże pustych przestrzeni na obrazy abstrakcyjne. Spokój łączy się w nich z dynamiką, niuanse ze zdecydowanymi pociągnięciami pędzla, a dysharmonia przeradza się w harmonię. Formaty prac od 40 cm x 60 cm do 100 x 100 cm, cykl składa się z 6 obrazów.
Obrazy znajdują się w kolekcji prywatnej.

Tradycyjny obraz olejny na płótnie lnianym. Obraz łączy realizm z abstrakcją. Przedstawia mężczyznę walczącego z demonem.

Fragment obrazu olejnego pt. Walka. ciepła tonacja, odważne pociągniecia farbą.

2023 Przystosowanie seria obrazów olejnych

kliknij po więcej / zwiń

Jest to kilka prac utrzymanych w kolorach ziemi, poruszających temat delikatności psychiki człowieka i trudności adaptacyjnych. Obrazy olejne na płótnie lnianym, wymiary od 40 cm x 50 cm do 80 cm x 80 cm.
Część obrazów znajduje się w kolekcjach prywatnych.

Surrealistyczna atmosfera, chłodna stonowana kolorysytka. Odważne połączenie błękitów, fioletu i odcienia żółtego. Obraz przedstawia maskę i postacie.

Fragment obrazu olejnego, przedstawiającego maskę i postacie

Surrealistyczny obraz olejny przedstawiający ludzi w maskach. Osoby upozowane są jak do zdjecia a za nimi wyłania się niebieski balonik. Obraz jest utrzymany w stonowanej kolorystyce lecz niepokojący w odbiorze.

Fragment obrazu olejnego, zbliżenie na jednąz postaci w masce oraz na niebieski balonik.

2022 Maskarada seria obrazów olejnych

kliknij po więcej / zwiń

Obrazy odnoszą się do ról społecznych, póz i masek oraz tematu wyalienowania. Utrzymane są w surrealistycznej atmosferze. Prace wykonane są na płótnie lnianym nieprasowanym, co podkreśla ich specyficzną atmosferę. Formaty prac od 55 cm x 70 cm do 80 cm x 100 cm.

Obraz przedstawia kobietę, która żongluje różnymi elementami, odciskami ust, trójkątami. Poza czasem, żonglująca czasem.

Fragment metaforycznego obrazu, portret kobiety

2022 Alienacje obrazy olejne

kliknij po więcej / zwiń

Temat wyalienowania jest współcześnie bardzo ważny. W naszych czasach coraz więcej społeczeństw staje się społeczeństwami jedynaków/jedynaczek i osób samotnych. To ma szerokie przełożenie na relacje społeczne. Po drugie szereg czynników – współczesne technologie, konsumpcjonizm, które warunkują styl życia - obecnie decyduje o zrywaniu więzów społecznych i trudniejszym ich nawiązywaniu. Seria obrazów "Alienacje" odnosi się do tych problemów na przykładzie kobiety. Są to portrety kobiet zamrożonych w zamyśleniu, pomiędzy obecnością a nieobecnością w wyodrębnionej z kontekstu abstrakcyjnej przestrzeni.
Część serii znajduje się w kolekcjach prywatnych.

Obraz abstrakcyjny inspirowany motywami nadmorskimi. Odważne kontrasty pomiędzy błękitami a odcieniami żółtego. Kopozycja diagonalna.

Obraz przedstawia abstrakcyjną kompozycję, drobne elementy geometryczne i obfituje w kontrasty.

2021 Seria obrazów abstrakcyjnych

kliknij po więcej / zwiń

Seria bazuje na kontrastach kolorystycznych i łączeniu form geometrycznych o ostrych kształtach z formami miękkimi, obłymi, organicznymi. Jest to kontynuacja poszukiwania harmonii wśród elementów sprzecznych i dysonansów. Jednocześnie ma na celu zindywidualizowanie geometrycznych form abstrakcyjnych tak by pulsowały podskórnymi emocjami. Miejscami stosowane są impasty i faktury by podkreślić grę światła i koloru.
Obrazy znajdują się w kolekcjach prywatnych.

INTERDYSCYPLINARNE

2019 Proces, projekt interdyscyplinarny

kliknij po więcej / zwiń

Wystawa w Piękno Panie, Lublin, tekst towarzyszący wystawie:
Wystawa jest wynikiem eksperymentu w obszarze mediów społecznościowych, która pokazuje, jak ważne jest komunikowanie na różnych płaszczyznach i jak wielka jest tęsknota człowieka za trwałymi, autentycznymi relacjami z żywym człowiekiem. Skłania do refleksji nad tym, co tak naprawdę pozostawiamy po sobie w Internecie i na ile mamy dystans do tego, co robimy w sieci. Przypomina, że nowoczesne formy komunikacji, mogą prowadzić do utraty więzi i ucieczki w samotność.
Realizacja Katarzyny M.Rymarz, artystki mieszkającej i tworzącej w Lublinie i Alejandro Magaña Avina, Meksykanina z Zapopan odzwierciedla dialog dwojga twórców, którzy zetknęli się przypadkiem w świecie wirtualnym i zaczęli robić wspólne projekty w realu. Jest to eksperyment z formą i treścią, a także z komunikacją obcych sobie ludzi, władających każdy innym językiem. Do szkiców Katarzyny M. Rymarz Alejandro Magaña Avina skomponował w 2015 roku muzykę. Obecnie twórcy spotkali się ponownie by przeprowadzić eksperyment ze słowem pisanym i zapisem muzycznym.
Katarzyna: Kiedy Alejandro przesłał mi swoje opowiadanie potencjalnie do zilustrowania, musiałam, nie znając hiszpańskiego, zapoznać się z jego treścią. Nie było sensu, aby tłumaczył je na angielski, skoro angielski jest dla niego językiem obcym. Pomyślałam, że technologia przychodzi nam z pomocą i wrzuciłam tekst w translatora. Efekt automatycznego tłumaczenia to czysty surrealizm obfitujący w przedziwne i nośne sformułowania. Proces przeredagowania tego tekstu wydał mi się o wiele bardziej interesujący niż zilustrowanie opowiadania. Efekt tego niezwykłego spotkania w wirtualnej przestrzeni i poszukiwania uniwersalnego medium przekazu do oglądania i słuchania.

FOTOGRAFIA

Kompozycja abstrakcyjna w ciepłej tonacji. Kompozycja centralna inspirowana nagością kobiety.

Kopozycja abstrakcyjna na bazie nagości, subtelności, światła i cienia.

Prosta kopozycja horyzontalna, fotografia artystyczna. Struktury oraz kontrast barwny.

2014 Materia, cykl fotografii

kliknij po więcej / zwiń

Tekst towarzyszący wystawie, Galeria Pomost, Lublin
Główną ideą przedstawionej serii zdjęć jest poczucie, że cielesność nie stanowi opozycji do duchowości, że te dwa obszary się przenikają i dopełniają. Sposób rozumienia naszej cielesności kształtuje naszą duchowość. Duchowość z kolei znajduje wyraz w materii. Biorąc to założenie za punkt wyjścia, zaczęłam poszukiwać możliwości takiego sposobu sfotografowania ciała, który umożliwi przybliżenie się do materii, pokazując równocześnie pewien rodzaj niepokoju, ten pierwiastek niematerialny, jaki w niej drzemie. Poszukując odpowiednich środków wyrazu, chciałam zbliżyć się do znaku zapytania, jaki leży u podstaw materialnego świata, niezależnie od tego, czy rozpatrujemy go w kategoriach naukowych, czy bliższych metafizyce. Ciało na moich zdjęciach jest wyrwane z kontekstu. Jest poszatkowane, nie stanowi całości. Jedne części ciała obrazują inne. Czasami nie trzeba nawet fotografować ciała, żeby uzyskać wrażenie ciała, skóry. Ciało przestaje być przedmiotem fotografowanym, tematem samym w sobie, a staje się punktem wyjścia dla kompozycji w znacznej mierze już abstrakcyjnej.
W możliwościach, jakie daje fotografia interesuje mnie nie realizm, ale tworzenie iluzji. Zastępowanie jednego elementu innym elementem. Tworzenie obrazu. Wreszcie, wychodzenie z iluzji w kierunku abstrakcji. Jest to dla mnie ciekawa droga w fotografii. Środki wyrazu, jakie daje fotografia są niepowtarzalne i właściwe tylko dla tej techniki. W przypadku tej serii zdjęć używałam małej głębi ostrości i środków właściwych dla makrofotografii, ponieważ daje to efekty wizualne nieosiągalne dla nieuzbrojonego oka ludzkiego. Zbigniew Dłubak powiedział kiedyś o fotografii: "[Fotografia] Nie musi naśladować niczego - jest po prostu czystą pracą aparatu fotograficznego, czystą pracą układu optycznego, pewnej geometrii przestrzennej. To staram się zachować". [cytat pochodzi z wystąpienia Z. Dłubaka podczas otwarcia jego wystawy "ASYMETRIA'94" w Małej Galerii SPAF-CSW w Warszawie, 1 marca 1994]. Ten pogląd leży u początku fotografii abstrakcyjnej czy symbolicznej.
Część moich zdjęć to fotomontaże, ponieważ tylko ta technika daje możliwość zatrzymania w kadrze tego, co niemożliwe do uzyskania inną metodą. Fotomontaż, cięcie i kompilowanie elementów z różnych kadrów ma swoje miejsce w historii fotografii niemal od jej początków. Dla mnie interesujące jest użycie tej techniki w celu zbliżenia kompozycji jeszcze bardziej do abstrakcji. Mam nadzieję, że w oczach Odbiorcy, to pozbawione treści ciało nabierze dodatkowych znaczeń i na długo pozostanie w pamięci.

Surrealistyczno abstrakcyjny obraz fotograficzny, przedstawiający fragment skórki człowieka na agresywnie czerwonym tle.

Surrealistyczno abstrakcyjna kompozycja ukazująca fragment ludzkiej skóry na geometrycznym, czarno fioletowym tle.

2018 Fragmenty, seria fotografii

kliknij po więcej / zwiń

Skórka, fragment skóry – odłamek człowieka, biologiczny odpad. Może leżeć wszędzie, wśród niepozornych zwykłych przedmiotów, wśród przedmiotów zbytku, w pięknym oświetleniu lub po prostu byle gdzie. Ten niepozorny mały obiekt - przez kilka miesięcy był obsesyjnie fotografowany przeze mnie. Zmieniała się sceneria, a obiekt zasuszał się i trwał.